از اینکه در رنجم، غمگینم! اما از اینکه هنوز ته‌مانده‌ی امیدی باقی‌مانده تا از این رنج خلاص شوم خوشحالم.
از اینکه این‌روزها می‌توانست شکل بهتری داشته باشد و ندارد، غمگینم! اما از اینکه قرار نیست اجازه دهم روزهای پیش ِ رو مثل این روزها باشد، خوشحالم.
از اینکه پیش از این، آدمهای اشتباهی را دوست داشتم، غمگینم! اما از اینکه آنقدر فرصت داشتم که متوجه شوم آن‌ها لیاقت ِ دوست‌داشته‌شدن را نداشته‌اند، خوشحالم.
چقدر این پروسۀ ترک کردن آدم‌ها سخته. چقدر سخته که بخواییم کنار بذاریم و آسیب نبینیم...
دلت آروم رفیقم.
خب نکته اش اینجاست که دنیا محل گذره
قرار نیست بمونیم که خوبیش بمونه
بمونه که پاگیرش میشیم
یهو دیدید وسط یه خوشی عمر تموم شد
وسط شهربازی یهو طرف سکته میزنه و تمااااام :)
چون نیست زِ هرچه هست جُز باد به دست،
چون هست زِ هرچه هست نُقصان و شکست،
انگار که هست، هرچه در عالَم نیست،
پندار که نیست، هرچه در عالَم هست.
و صدالبته که چون می‌گذرد غمی نیست! هرچند ممکنه که خوشحالی هم نباشه!
تجربه کردنِ آدمهای اشتباهی هم جزئی از پروسه‌ی بزرگ شدنه، اونا باعث میشن پنجره‌های جدیدی از زندگی به رومون باز بشه، ولی اینکه کی او پنجره‌ها رو ببندیم دست خودمونه و هرچی زودتر بهتر
ز غم مباش غمگین و ز شادی شاد که شادی و غم گیتی نمیکند دوام
فکر کنم با این رفت و آمد های غمو شادی تازه داریم تو اول جوونی معنی واقعی زندگی رو میفهمیم... و روزی پخته خواهیم شد! یعنی ز غم نشیم غمگین و ز شاد نشیم شاد.
این درک یعنی بلوغ فکری و رفتن به سوی آرامش و صبر در بالا و پایین‌های روزگار. موفق و پیروز باشید .
وقتی دیگری موضوع عشق می شود خیلی زود تنفر و رنج هم می آید.
دیگری فقط برای رحم کردن و کمک کردن است.
همان طور که خدا گفته است: احسن کما احسن الله الیک
یعنی بی شرط و بدون هیچ چشمداشتی
اینطوری عشق و آرامش و معنا هم می آید.
وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!
درد و غم میاد و میره و میاد و میره...و ما به همین باریکه‌ی امیده که زنده ایم...امیدوارم کنارش برسیم زندگی هم بکنیم=)